Skąd wiedzieć, że to już koniec?

Tytuł może brzmieć nieco dramatycznie, ale w odniesieniu do pracy nie wzbudza już takich emocji jak w życiu osobistym, prawda?

Na spokojnie więc, chcąc się odnieść do tytułu, czyli dopasowania pracownika i firmy- Cele jakie sobie stawiamy, różnią się od Celów stawianych przez Zarząd. 

(Do znudzenia więc nawiązuję do problematyki i wagi związanej z informowaniem pracowników o Celach organizacyjnych i Strategii.) 

Czego oczekują ludzie, a czego oczekuje firma to dwa obszary, które muszą choć w części się pokrywać. Stawiam tezę, iż im większe wspólne pole tych dwóch zbiorów, tym dłużej pracownik pozostanie związany z firmą.

Pozostaje to tylko zmierzyć.

Prowadząc ankietę na tej stronie, ale również na portalu Linkedin zauważyłam, że najczęściej zmieniamy pracę z powodu poszukiwań rozwoju zawodowego. 

Na tą chwilę aż 63% osób wskazuje właśnie tę przyczyną jako główną przy podejmowania decyzji o zmianie. 

Czy oznacza to, że rozwijamy się szybciej niż nasze miejsca pracy?

Niekoniecznie. 

Samo badanie, pomijając już czystą statystykę która nieprzychylnie potraktowałaby próbkę badawczą jako mało reprezentatywną, samo badanie obrazuje jedną stronę medalu. 

Przecież Firmy również się rozwijają!

Pytanie, co w sytuacji gdy Pracownik nie jest w stanie sprostać oczekiwaniom i stawianym celom?

Analizując sytuację firmy, konstruując Strategię, definiując Wizję działań, stawiając Cele Strategiczne, swot'ując- jak często analizujemy potencjał ludzki?

Osiągamy najwyższe poziomy wirtuozerii w zakresie badania potencjału rynkowego, możliwości technicznych czy konkurencji, a co z ludźmi?

Jakoś się zrobi? Będzie Klient, będzie praca- mawiamy. A potem zaangażowaniem ludzi osiągamy Cele. Czemu tak się dzieje? Dlaczego najdłużej jesteśmy w stanie odkładać inwestycje w jednym z bardziej strategicznych obszarów firmy?

Jakieś pomysły?

A co jeśli firma przerasta samego właściciela? Wiele razy słyszałam opowieści, co tu dużo mówić, nie bez pokrycia w rzeczywistości- Firma wyrasta z małej garażowej, rozwija się, lecz nierównolegle z rozwojem samego dowodzącego.
Czy skazana jest na porażkę?